Verder Zuidwaarts

Op naar het Zuiden

We hadden mooie plannen bij Franz Jozef gletsjer. Iets met een helikoptertocht en een 3 uur durende ijshike bovenop de gletsjer. Helaas vielen deze plannen letterlijk in het water door het slechte weer. Toch wel enigszins teleurgesteld reden we door. We willen zoveel mogelijk zien van Nieuw Zeeland en daarom niet te lang op 1 plek blijven hangen. Wel hebben we de Fox Glacier nog kunnen bewonderen na een korte wandeltocht.

We zijn gauw in de auto gestapt...op naar de zon! De dagen die volgden hebben we geluierd aan een meer in Cromwell, een erg mooie wandeling langs beekjes en bloemetjes gemaakt in Arrowtown en genoten van de paradijselijke omgeving in Glenorchy. Dit afgelegen dorp ligt aan een meer en is omringt door bergen. De tweede dag in Glenorchy hebben we wederom een wandeling gemaakt naar het dorpje Paradise. Dat klonk veelbelovend. De omgeving was inderdaad paradijselijk en verbluffend, maar hier kwam de regen weer om de hoek kijken. De omgeving en het weer gaf ons een voorproefje van het beroemde Milford Sound wat ten zuiden van Glenorchy ligt. Een ruig fjordengebied wat meer dan 200 regendagen per jaar kent. In de Lonely Planet staat beschreven dat Milford Sound het mooist is in de regen....nou dat moest goed komen zo.

De route naar Milford Sound was prachtig en het weer zat gelukkig mee...het begon steeds harder te regenen. Enorm hoge besneeuwde bergtoppen, opdoemend uit de wolken kwamen ons tegemoet. We zagen honderden kleine watervalletjes waar we maar kijken konden. Eenmaal bij de boot die we zouden nemen zagen we alleen nog maar mist, regen, flitsen en hoorden we harde donderslagen. Even bang dat dit ook niet door zou gaan gingen we naar de incheckbalie. Deze vrouw was echter erg positief en vertelde ons dat het prachtig zou worden. Enigszins twijfelend stapten we op de boot maar...wauw wat was dit prachtig! Een plek wat niet te omschrijven is maar wat je moet hebben gezien. Een poging dit onder woorden te brengen is niet mogelijk en bovendien ook wel makkelijk om niet te hoeven proberen.

Na een nacht lekker slapen op een oud treinstation in Lumsden, wat is omgetoverd tot een free camping, hebben we Valentijnsdag doorgebracht in het zwembad (mede omdat een douche wel weer noodzakelijk was). We hebben onze tocht hierna vervolgt naar de zuidkust van Nieuw Zeeland. Hier hebben we strandwandelingen gemaakt, het meest zuidelijke punt Slope Point van Nieuw Zeeland bezocht en Jack's enorme blowhole gezien....erg indrukwekkend. We hebben gelogeerd tussen de koeien en schapen die goed van zich lieten horen, pizza gegeten en 's avonds hebben we bij Nugget Point yellow eyed pinguïns en zeehonden aan land zien komen.

Na deze mooie zuidkust werd het weer tijd om omhoog te klimmen. Thijs had al een poosje een fietstocht op zijn verlanglijstje staan, de Otago Central Rail Trail. Dit is een oude spoorlijn die niet meer gebruikt wordt en waar je nu kan fietsen of lopen. We hebben hier ruim 40 km gefietst door oude treintunnels, over hobbelige bruggen en door een prachtig verlaten landschap.

De afgelopen dagen hebben we doorgebracht bij Lake Pukaki. Dit meer is helblauw en heeft een spetterend uitzicht op Mount Cook. Ook hier hebben we gezwommen, veel gelopen en gezien. We blijven het zeggen, maar het is zo mooi hier! Soms denken we dat het niet mooier kan...en dan toch! We hebben hier nog 1 weekje en dan gaan we naar Bali. Weer een nieuw avontuur...al willen we op dit moment nog helemaal niet weg hier. Nog een weekje flink genieten dus.

Liefs Thijs en Lotte